Safari njema!

Hallo iedereen, 

(voor aankondiging: let niet op de spelling en grammatica, ik heb gebruik gemaakt van de enige twee tellen internet die aanwezig waren om dit te posten)

Tijdje geleden alweer, niet zozeer omdat ik jullie niks interessants te vertellen had of niet wilde, nee gewoon simpelweg geen tijd en geen internet. Zoals de meesten hebben gezien waren mijn mama en Sabrina op bezoek en wij zijn 11 dagen lang op pad geweest met Makasa, het bedrijf waar ik momenteel stage loop. Ik zal alvast 1 ding verklappen, het waren stiekem best wel 11 ‘zware dagen’, we waren elke dag druk in de weer. Omdat ik het zelf wel een leuk idee vindt om over een aantal jaar terug te lezen hoe onze safari was, heb ik daarom besloten om onze reis uit te schrijven voor op mijn blog, en natuurlijk is het ook wel leuk om jullie te vertellen wat we hebben meegemaakt.

Safari njema! Dat betekend ‘goede reis’, daar begon het natuurlijk mee, want je stapt niet even in de auto om een bezoekje te brengen in Tanzania, nee daar komt echt een vliegtuigje aan te pas. Maar dat alles heeft KLM netjes gedaan, met enige vertraging wel, landde mama en Sabrina in de avond van 22 februari met de vliegtuigwieltjes op Tanzaniaanse bodem. Samen met Freddie, een chauffeur van Makasa, heb ik ze mogen ophalen van het vliegveld. Onze eerste nacht hebben we doorgebracht bij MCF Kilimanjaro Lodge. De lodge is gelegen naast Makasa, dus voor mij al iets bekender terrein, maar toch is het elke keer weer spannend om in het donker over de straten van Tanzania te rijden. Na eventjes kort te hebben bijgepraat zijn we toch maar op tijd gaan slapen, de volgende dag stond namelijk al ons eerste daguitje gepland, namelijk een bezoek aan de Marangu Watervallen!

Vrijdag was het al redelijk vroeg op, want om 9 uur moesten we in de bus zitten op weg naar de watervallen! Na 1,5 uur rijden waren we er dan eindelijk, niet direct bij de watervallen zelf, maar in het gebied waar de watervallen gelegen zijn. Voordat we naar de watervallen gingen hebben we eerst nog een interessante geschiedenisles gekregen van een lokale meneer, hij had een klein museum opgericht met allerlei gebruiksvoorwerpen van vroeger tot nu. Daarnaast heeft hij ons meegenomen naar een typisch Tanzaniaans huisje waar we van alles hebben geleerd over het huishouden. Mijn complimenten nogmaals naar deze meneer, die in zijn leven geen Engels lessen of cursussen heeft gehad en desondanks dat in goed Engels een hartstikke leuk en vooral enthousiast verhaal kon vertellen, petje af!
Maar toen, toen moesten wij onze actieve kant laten zien, want zoals veel dingen in Tanzania, konden de watervallen niet bereikt worden zonder paar flinke meters naar beneden af te leggen. Dus als sportieve Nederlanders hebben wij de bergen en rotsen getrotseerd samen met onze gids Freddie. Eenmaal beneden konden we genieten van alle mooie natuur die de Marangu te bieden had. Ook waren we net op tijd met het bezoek aan deze prachtige waterval, want in het regenseizoen is deze plek amper te betreden en in veel gevallen ook gesloten omdat het waterpijl ontzettend snel stijgt en dit natuurlijk zorgt voor gevaarlijke situaties. Na een tijdje te hebben rondgehangen bij de waterval was het weer tijd om terug te gaan naar de auto, en dat was best wel pittig zwaar, des te groter is de vreugde als je weer boven aan de top bent. Om onze klimtocht compleet te maken besloten we daarna om de Kilimanjaro er nog achteraan te doen, wel 1900 meter! Of terwijl bijna 2 volle km omhoog, met de auto haha. Op deze hoogte konden we genieten van een lekkere lunch met mini banaantjes! Na onze lunch op de Kili was er nog even tijd om samen door te brengen in Moshi town. 

De volgende dag stond gepland om een bezoek en overnachting te houden bij de Maasai-Stam Olpopongi, na een aantal uren rijden waren we daar dan eindelijk. En ik kan voor de volle 100% zeggen dat ik nog nooit zo enthousiast ben ontvangen door voor toen nog onbekende mensen. De stam waar we gingen logeren bestond uit een aantal mannen, die de taak hadden om ons rond te leiden en te vergezellen, de vrouwen in de stam hebben hun taken meer op de achtergrond. De vrouwen zijn over algemeen verantwoordelijk voor alle taken als: huishouden, eten verzorgen en ook voor het bouwen van de huizen. De mannen gaven zelf aan hun leven in te vullen met: eten, slapen, op pad met de dieren en had ik al eten gezegd? Ze gaven zelf ook wel aan dat hun leven heerlijk relaxed was, daarentegen moesten de mannen wel meerdere vrouwen onderhouden, want leven met 1 vrouw, dat was ondenkbaar. De mannen hebben ons mee genomen op een zeer leerzame bushtour, waar we veel leerde over alle planten en bomen die daar groeide, en ook over de wildlife die er was in dat gebied. Als mooi einde liepen we ook nog zowat aan tegen een groep giraffen en zebra’s. Na onze tour was het weer tijd om met zijn allen te dansen en zingen, dat zingen heb ik voor deze keer even overgeslagen aangezien hun ‘Maa language’ spreken, en ik dat nog niet echt beheers.. Onze nacht zouden we doorbrengen in een van de Maasai hutten, de hutten die worden gemaakt van klei, zand, water en last but not least, koeienpoep. Ons comfortabele bedje bestond uit een zelfgemaakt stelsel van hout en bedenkt met een heerlijk zachte, flexibele koeienhuid. Maar omdat de meeste westerlingen niet zouden kunnen slapen op dit comfortabele matras, hebben ze er maar een dun echt matras overheen gelegd, sliep als nog voor geen meter maar oké haha 

Vanaf de Maasai kregen we nog een waardig afscheid met een lied en een dans, op zijn Maasai’s. Vanaf daar begon onze reis richting Lake Manyara, om onze eerste echte safari dag te gaan houden. Al voor dat we Lake Manyara binnenreden waren er al een aantal baboons die ons begroette. Maar na alle baboons kwam John, John de immense Afrikaanse olifant, dat is wel even heel gaaf om die langs je auto te hebben lopen. Gelukkig bleef het niet alleen bij John, zowel op gebied van de olifanten op gebied van de overige dieren. We zagen namelijk kuddes zebras, gnoes, nijlpaarden, antilopes en nog veel andere dieren. Niet alleen de dieren waren prachtig om vanaf zo dicht bij te mogen aanschouwen, maar ook de flora en fauna was bijzonder mooi! 

Het tweede park wat we zouden gaan bezoeken was het welbekende park ‘Serengeti’ wat in Swahili betekend: eindeloze vlakte. Nou dat was mijn eerste gedachte ook toen we binnenreden, eerlijk gezegd schrok ik daar even van: ‘gaan we 3 dagen lang in de Serengeti rijden om uit te kijken over kilometers grasvlaktes?’ Gelukkig was die gedachten al vrij snel uit mijn hoofd nadat ik zag wat voor diversiteit dit park te bieden had. 

Ons doel, zoveel mogelijk dieren spotten met in het bijzonder de big 5. Gelukkig hadden wij volgens mij de beste gids die er was te vinden in het park, Nazorro had namelijk niet alleen jarenlange ervaring, maar wist ook precies alle dieren te vinden en kon ook veel informatie over de dieren vertellen, hierdoor wist hij precies wat de dieren voor gedrag gingen vertonen en stonden we soms even iets langer stil, terwijl andere dan al lang en breed weg waren, maar gebeurde er elke keer weer bijzondere dingen. Zo waren wij getuigen van verschillende leeuwen koppels die elkaar de liefde verklaarde, konden wij als een van de eerste gedag zeggen tegen een pas geboren zebraveulen, dat nog geen paar tellen oud was, zagen we hoe de leeuwen als een team een zebra wisten te vermoorden en we zagen ook verschillende bijzondere dieren zoals: de Cliff springer, 2 maal een luipaard en ook de Afrikaanse rockpython is ons niet ontgaan. Van ’s morgens heel vroeg tot ’s middags/’s avonds waren we wel telkens op pad. Maar er was nog iets zeer spectaculairs te vinden op grond van de Serengeti, namelijk onze accommodatie; een prachtig ingerichte tented lodge. Was dat zo speciaal dan? Wat ons verblijf voornamelijk spectaculair maakte was onze ‘talking shower’, ja ja echt waar de talking shower in de Serengeti. Misschien kun je je voorstellen dat er in de Serengeti niet vanzelfsprekend overal warm en stromend water is, dat is er namelijk vrij weinig in Tanzania algemeen, dus ook niet in de Serengeti. Maar om iedereen toch elke dag fris op pad te laten gaan, hadden ze daar wel wat op bedacht. Met een prachtig zonnepanelen systeem kon er in het midden van het kamp warm water worden gehaald. Dit werd dan door de medewerkers met emmertjes naar onze tent gebracht en in een grote bak gegoten. Vervolgens moesten we min of meer met zijn allen opgesteld staan met ons handdoekje om ons heen en toen begon het feest: ‘who is first’? ‘Good temperature?’ ‘Are you finished?’ ‘Do you need more water?’ ’Who is the second?’ en zo ging dat eventjes door, totdat we allemaal weer fris en fruitig waren, is dat geen ge-wel-dig systeem? Ik vond het in een woord geweldig. En het team, ja het team was zo onwijs behulpzaam en vriendelijk, ze stonden letterlijk dag en nacht voor ons klaar. Met name in de donkere momenten was dit een fijn idee, want om ons kamp zat geen hek of dergelijke, dus de dieren konden letterlijk en figuurlijk langs ons heenlopen. Super spannend! En elke avond voor dat we gingen slapen deed ik daarom even een korte lokroep naar mijn hyena maatjes, die elke avond vrolijk terug huilde. 3 nachten Serengeti vlogen voorbij, maar je weet wat ze zeggen, de tijd gaat altijd veel sneller als je lol hebt. 

Als laatste echte safari dag gingen we een bezoek brengen aan de Ngorongoro krater. Persoonlijk had ik maar 1 doel gesteld, het zien van de zwarte neushoorn! dat was het enige dier wat nog gespot moest worden om de big 5 compleet te maken. En opeens stonden langs de weg tientallen auto’s, zou dat hem zijn!? De neushoorn? Nee het waren leeuwen. Stukje verder, weer heel veel auto’s, zou dat hem zijn? Nee weer leeuwen.. Maar toen Nazorro de verrekijker vroeg, wist ik het zeker, daar ligt die de enige echte zwarte neushoorn, waar er nog maar 35 van te vinden zijn… Door de glaasjes van de verrekijker, heeel ver in de verte, daar was die dan, de neushoorn.. Veraf leek het net op de waterbuffel, maar dan net wat anders. Helaas geen close-up foto dus, maar ik kan zeggen dat de neushoorn is gespot en dat betekend dat het vijfde vinkje gezet kon worden, de Big-5 was compleet! Voor de gene die denken, de hele dag door die krater rijden en alleen een neushoorn en paar leeuwen zien… Nee dat is niet waar, we zagen vele beesten van groot tot heel klein, allemaal met hun eigen schoonheden. Die neushoorn was gewoon even een dingetje. 

Bij onze accommodatie konden we nog heerlijk genieten van het zwembad, om nog even paar baantjes te kunnen trekken, lekker afkoelen van de warme dagen.

Zaterdag zouden we alweer terugrijden naar Moshi, een rit van maar liefst 4-5 uur. Gelukkig hield Nazoroo daar rekening mee en zijn we op diverse plekjes gestopt, met name plekjes waar ze veel souvenirs hadden. Ooit gehoord van dat verhaal van de 3 vrouwelijke Nederlandse toeristen en de souvenirwinkeltjes. Eindigt altijd goed voor de winkelmedewerker, al ging het afdingen in het Swahili ook niet mega slecht…. Waarschijnlijk nog keihard afgezet, maar he het geeft ook een heel fijn gevoel om wat goeds te doen voor de gemeenschap! 

Om onze laatste avond nog goed te eindigen heb ik moeders en Sabrina meegenomen naar IndoItaliana, een tentje in het centrum van Moshi waar je ontzettend lekker kan eten. Oh ja er was ook nog een vierde persoon, maar daar weet ik niet zoveel van.. Alleen dat het een vrouw was, uit Washington D.C. en ze bestelde een pizza en ze werd bij ons aan tafel gezet, kan allemaal we zijn in Afrika he haha 

En daar was die dan, zondag.. De laatste dag van mama en Sabrina op Afrikaanse bodem. Niks gepland, gewoon ‘polo pole’ (rustig rustig) de dag doorkomen. We zijn even richting de stad gegaan, treinstation eventjes bekeken en afsluitend dacht ik, leuk om even nog te gaan lunchen bij dat leuke tentje richting mijn huisje! Dat was de vorige keer goed bevallen; goede service, lekker eten, goede sapjes, fijne locatie, top.. Nou dat was toen, maar nu niet meer, ja de locatie en het eten waren nog wel hetzelfde, maar geef mij maar een mannelijke bediening in plaats van een vrouwelijke, ik weet niet wat we fout hadden gedaan, maar ze vond ons duidelijk niet aardig! Hoe uit je dat in Tanzania? Nou je geeft gewoon niet de bestelde drankjes, smijt het eten op tafel zonder alsjeblieft te zeggen en je legt gewoon iets te duidelijk de rekening op tafel als mensen nog aan het eten zijn, en tadatada dat is een stukje Tanzaniaanse onvriendelijkheid, die ik nergens maar dan ook nergens tegenkom, behalve bij de 40+ vrouwen?

’s avonds was het dan zover, ik heb mijn Nederlandse top toeristen terug gebracht naar het vliegtuig, 11 dagen was ook wel zat haha. Freddie was zo lief om mij ’s avonds terug te brengen naar Rafiki, en Mankinga zo vriendelijk om mij te helpen met mijn koffers. Tot grote verbazing kon ik alleen niet meer mijn kamer in, want he ik was paar dagen niet geweest dus hadden ze maar besloten om mijn kamer te verhuren, kan allemaal hier. Dus de avond die bedoeld was om mooi op tijd naar bed te gaan, eindigde in een nachtelijk avontuurtje aan jawel de bar. En de dag daarna en daarna en daarna…. Dat probleem krijg je als je allemaal Tanzaniaanse vrienden hebt gemaakt :)

Deze week staat er weer een normaal programma voor de boeg en met een beetje geluk heb ik deze week ergens internet dat wel werkt en kan ik de foto’s van onze safari laten zien, want oh wat zijn sommige daarvan mooi geworden! Dat zou ik jullie niet willen onthouden. 

Zonnige en soms regenachtige groetjes uit Moshi!