Weekendje Simba en de activiteiten van de witte benen brigade!

Vorig weekend hadden de eigenaren van mijn stage, een trainings/teamweekend in de organisatie staan. Er werden speciale trainingen gegeven aan de gidsen zodat zij op het gebied van Wildlife en dergelijke de klanten van top tot teen kunnen informeren! En ik mocht ook mee baas, dus op woensdag morgen om 8:00 's morgens Tanzaniaanse tijd, zouden we verzamelen. Mijn chauffeur, die altijd op tijd is (wat best zeldzaam is voor hier) was dit keer niet zo erg op tijd, maar gelukkig was ik er nog net voor 8:00 uur. Gelukkig was ik niet de eerste, maar ook zeker niet de laatste. 
In de stoere Landcruiser met een stel andere collega's op naar Tarangire, "home of the elephants". We zouden verblijven in Tarangire Simba Lodge, een super mooi gebied met diverse lodges en een zwembad met uitzicht op diverse wildlife. Zo zwom ik op 2 meter afstand van een Pumba zwijntje, zagen we diverse Thomson Gazelles en werd ik gebeten door een interessante kever. 
Op vrijdag vertrokken we weer richting het mooie Moshi, waar het duidelijk iets slechter weer was geweest de afgelopen dagen dan dat wij hadden gehad. Gelukkig leer ik steeds beter hoe te lopen als een echte Afrikaan in de modderige bende! 

Bij thuiskomst waren er 4 hele blije mannen, die me direct weer mee op pad namen, met hun zit je niet bepaald stil haha. In de buurt met ze 5e Mbuzi gegeten, Mbuzi is trouwens geit, wordt hier aardig wat gegeten. Gelukkig waren er ook heerlijke stukjes komkommer en tomaatjes, soms ben ik hier even een spontane tijdelijke vegetariër. Bezoekje aan de markt gedaan, om voor een eerlijke prijs een ananas en watermeloen te halen. Doe ik dit namelijk in mijn eentje dan is dezelfde ananas opeens 5x zo duur? Dat vinden wij niet raar, dat is alleen hééél bijzonder. 

Zaterdag stond er niet zoveel op de planning, het enige wat ik op mijn planning had gezet was de was doen. Alleen na 2 sokken en een t-shirt was er geen warm water meer, tevens ook geen stroom, dus die lol was er snel vanaf. Stukje wandelen hier in de buurt is echter ook enorm leuk. Onze zaterdagavond verliep mooi kalm aan voor mij en Mandy, voor de volgende ochtend hadden we namelijk spannende plannen. 
De witte benen brigade ging namelijk..... Mountainbiken! Dat klinkt super leuk! Niets is minder waar het was namelijk een helse verschrikking! Dat was de eerste Tanzaniaanse mountainbike die ik heb aangeraakt in mijn leven, en tevens ook de laatste. Het had wel heel leuk kunnen zijn, als onze fietsen ons hadden gemogen, maar nee, mijn fiets besloot na het eerste uur op de rem te slaan. En Mandy's fiets had een zadel, nou ja... wat je zadel kan noemen, leek meer op een tak, zo smal. Gelukkig was de omgeving waar we fietsten wel mooi om te zien, we zijn namelijk naar TPC gefietst, dit is de suikerrietplantage. Halverwege TPC ligt Moshi club, een restaurant en daaromheen een golfbaan, tennisbaan en nog diverse activiteiten. Hier kwamen we tevens mijn bazen tegen en nog wat andere mensen, zo hadden we een gezellig gezelschap bij elkaar. Met in ons achterhoofd; we moeten ooit ook wel weer terug. Na een heerlijke lunch wisten we het op te brengen om ons weer op de fietsen te hijssen. Bij mij kwam 1 ding in mijn hoofd op: "welke Tanzaniaan rijdt ons voorbij en geeft ons een lift, met fiets!". Waar je normaal moeite moet doen om mensen van je af te schudden, hadden de mensen daar duidelijk vandaag geen moeite mee, of ze vonden het leuk om ons te zien martelen op die fietsen (ik denk optie 2). Aangekomen bij de poort van TPC bleek dat we nog zo'n 23 km moesten. Maar ook wij weten ondertussen beter, als er 30 trossen bananen zo'n Daladala in kunnen, dan kunnen er ook twee fietsen en twee muzungu's in. Het laatste stuk hebben we wel nog even de moeite genomen om te fietsen. Tot dusver ons fiets avontuur. Ik neem deze schuld volledig op mij, want ik kwam met dit achterlijke idee. 
Mandy had voor onze volgende activiteit betere plannen, namelijk schilderen! De 26e zouden we allebei vrij zijn, dit was namelijk 'Union day', een overheidsfeestdag, ideaal om dan onze schilderplannen te plannen. Echter kregen we de dag ervoor te horen dat iedereen beter thuis kon blijven en niet de stad in kon gaan... Waarom dan? Er waren grote protesten verwacht, dit tegen de leidende overheid. Gelukkig was onze schildercursus net buiten de stad en kon dit dus doorgaan. 's Morgens zijn wij, uiteraard met hulp en begeleiding, begonnen aan onze eigen Afrikaanse kunstwerken. Voor mij een zonsondergang langs het water en paar overstekende olifanten, etende giraffen en een stel gazelles en voor Mandy de zonsondergang met diverse stukken natuur en op de voorgrond een Maasai vrouw. Beide super blij met het resultaat, vandaag de laatste puntjes op de i zetten, met betrekking tot kleur etc en dan mogen we ze meenemen naar huis! In het fotoalbum alvast een Afrikaans voorproefje en vanmiddag waarschijnlijk een foto met onze trotste gezichten en ons kunstwerk. Dat hoort er natuurlijk wel een beetje bij, toch?