Geen Wifi, geen warm water, maar wel een fantastisch uitzicht en veel leuke mensen!

Op maandag was het dan zover, spullen gepakt en verhuist richting Moshi. Een nieuwe stad en vooral veel nieuwe gezichten, want zoals sommige misschien weten verblijf ik in een Guesthouse, met eigenlijk alleen maar Backpackers. De start in mijn nieuwe onderkomen begon al goed, geen wifi en geen warm water, maar he we zijn in Afrika, dus ja dat kan gebeuren! Dit dwong mij een klein beetje naar het gezamenlijke dakterras, om toch in contact te komen met andere mensen, waar ik tot de wonderlijke ontdekking kwam dat ik vanaf daar prachtig uitzicht had op de Kilimanjaro, of nou ja… de wolken die om de immense berg heen cirkelde.

En toen was het op eens dinsdag, dat betekende dat mijn allereerste werkdag op het programma stond. Vanaf mijn eerste dag tot nu kon ik mijzelf met mijn verslag voorbereiden, mijn stagebegeleider zal later in de week arriveren, dus ik heb wat tijd doorgebracht met haar twee assistentes, superaardige meiden! Ondertussen heb ik ook her en der wat andere medewerkers van het bedrijf gezien en ontmoet, zoals het er in ieder geval voor nu uitziet is het een heel fijn team om in te werken.

Het klinkt misschien vrij logisch, maar Tanzania is natuurlijk heel anders dan Nederland. Qua mensen, verblijven, dieren maar ook vervoer, nou net dit was toch wel even een dingetje…. Vanaf het begin van mijn stage is er gezegd: "Maaike er rijden ontzettend veel dalladalla's, ook wel bekend als de minibusjes die vol worden gestampt met mensen, en je kunt gebruik maken van de goed geselecteerde taxilijst, MAAR! Maak geen gebruik van de bodaboda's". Waarom dan niet? Nou wel om deze redenen:
- Veel bodaboda rijders hebben geen rijbewijs
- Voor een bodaboda heb je geen vergunning of iets nodig, iedereen kan dus zo'n ding kopen
- Je hebt geen bescherming op of om op de bodaboda
- Vaak weten de rijders niet de wegen, dus het kan zo maar eens zijn dat je compleet ergens anders uitkomt
- Je wordt vaak financieel afgezet.
- En als last but not least; tik op Google in bodaboda en het eerste wat je tegenkomt is 'wilt u dood, pak een bodaboda'….
Genoeg redenen om het niet te doen! Even de gedachtes op nul gezet, en ik heb het toch even geprobeerd haha over de hobbelige wegen van Moshi heb ik paar keer even kunnen genieten van het rijden op dit bijzondere voertuig… Echter heb ik er nu van meerdere mensen een verbod op gekregen, en beloftes zijn er niet om gebroken te worden, dus waarschijnlijk is de bodaboda voor mij verleden tijd…

Wat ook deze week is begonnen zijn mijn Swahili lessen, ondertussen heb ik 2x 2 uur les gehad van Andrew mijn leraar. Het lijkt een super ingewikkelde taal, maar niks is minder waar, het valt allemaal reuze mee of het is inderdaad waar wat hij zegt en dat ik de taal gewoon heel snel leer. Dat zal dan ook meteen de eerste taal die ik snel onder de knie krijg in tegenstelling tot al de andere talen waarvan ik een poging heb gedaan om deze te leren. Ik kan in ieder geval al de verschillende manieren van begroeten, vertellen waar ik vandaan kom, waar ik nu woon, waar ik heen wil, wat ik ga doen, ja en nee, bedanken, vragen hoe het met iemand gaat, tellen tot 10.000, naja en nog wat andere dingen. Het ging zelfs zo goed dat we al zijn begonnen met het maken van volle zinnen, zowel in het verleden, heden en toekomst. Misschien dat het me zelfs lukt om aan deze 3 maanden op mijn cv te kunnen vermelden dat ik basis Swahili spreek, niet dat ik er ooit wat aan ga hebben, maar dat maakt niet uit.

Zoals ik al zei zitten er ontzettend veel backpackers in Rafiki, en wat mij vrij snel opviel aan 'backpackers' ze zijn mega en mega gezellig en openstaand voor andere mensen en hun cultuur. Het is makkelijk om gesprekken aan te gaan met mensen en dat resulteerde in geen enkele avond alleen, we zijn vaak met zijn allen gaan eten in het culture restaurant, naast ons verblijf. Ik heb ondertussen al ontmoet: 2 Italianen, 1 Zwitsers meisje, 1 Turks meisje, 2 Nederlanders, een ouder Duits echtpaar, 1 jongen uit Californië, 2 uit Ierland en niet te vergeten mijn tijdelijke Tanzaniaanse ndugu (broer)! En mijn Valentijns diner heb ik genuttigd met een Koreaanse jongen, zo ontmoet je nog eens mensen!

En dan is het alweer weekend, in principe heb ik nog geen vaste plannen staan, want ja de combinatie Afrika en Backpackers, dat is allemaal heerlijk last-minute afspreken. In ieder geval moet ik nog een lijstje maken voor mama, want die komt al over 6 daagjes! Wat ik superleuk vind, zo kan ze ook zien waar ik woon en werk, en ze heeft het ook gewoon keihard verdiend! We gaan op safari, bezoeken de Masaai, koffieplantage of watervallen, in ieder geval genoeg te beleven.

Foto's en video's zullen tevens weer wat later komen, want het Afrikaanse netwerk heeft daarop sommige momenten nog wel eens wat moeite mee.

Kwa heri rafiki's!